EIGRP STUB KONFİGÜRASYONU
Hub-Spoke Ve Dual-Homed Spoke Yapıları
EIGRP stub konfigürasyonu network’te kaynak kullanımını sınırlayarak istikrarı sağlar. Stub özelliği genel hub-spoke topolojilerinde kullanılır.
Hub-spoke topolojisine örnek verecek olursak; merkeze bağlı onlarca şube olduğunu düşünelim. Bu şubeler merkezdeki sunuculardan veri alıyor ve merkezdeki sunuculara veri yazıyor. İnternet ihtiyacı olduğunda da merkeze gelip buradan dış dünyaya çıkıyor.
Aşağıdaki çizimde internet ve ISP bulutu aslında fiziksel olarak aynıdır. Fakat mantıksal olarak aşağıdaki gibi ayrı çizilebilir. Zaten ISP‘nin açılımı “Internet Service Provider“dır yani “İnternet Servis Sağlayıcı“dır. ISP‘den hem internet hizmeti alabiliriz hemde şubeler ve merkez arasındaki bağlantıları bakır veya fiber olarak kiralayabiliriz. Bizim ülkemizde bu hizmeti veren Türk Telekom, Vodafone, Turkcell SuperOnline gibi bir kaç firma vardır.
Aşağıdaki yapıya dönecek olursak, trafik her hâlükârda merkeze geliyor. Şubeler sunuculara ulaşmak istediğinde de internete çıkmak istediğinde de merkeze geleceği için aslında yolu bellidir. Bundan dolayı şubelerin bant genişliklerini ve hafıza gibi kaynaklarını gereksiz yere tüketmemesi için routing tablolarının tamamını bilmesine gerek yoktur. Bunun için summarizing denilen özetleme veya route’ların filtrelenmesi gibi yöntemler kullanılır.
Şubelerin diğer network’lerden öğrenilen route’ları almasına gerek yoktur çünkü bu topolojide hedef ne olursa olsun lokal olmayan trafiğini her hâlükârda merkezde bulunan distribution router’a gönderecektir.
Stub network tasarımı, merkezde bulunan distiribution router’ın şubelerde bulunan remote router’lara sadece bir adet varsayılan route bilgisini gönderecek şekilde yapılmalıdır. Eigrp stub özelliği, hangi router’ın merkeze konulacağı belli olmadığı için otomatik olarak açık olmaz. Bunun için eigrp stub konfigürasyonunun yapılması gerekir.
Bu tür topolojilerde eigrp stub özelliği kullanılmaz ise merkez router’dan şube router’larına route bilgileri gönderildikten sonra problem çıkabilir. Merkez dışında yani internet tarafında bir route kaybedildiği zaman, yani merkeze internet yoluyla bağlı olan bir yabancı router, remote router’lardan birine gitmek istediğinde yolunu kaybetmiş ise, distirbution router’a query paketleri ile bu route bilgisini sorar. Ardından bu query paketleri şubelere doğru gider. Bu da istikrarı (stability) bozar. Eigrp stub özelliği bu query paketlerini sınırlama imkânı verir.
Bir de merkezde iki adet distribution router’ın bulunduğu hub-spoke yapılar vardır ki bu topoloji dual-homed spoke şeklinde adlandırılır.
Örneğin tüm şubelerdeki trafik remote router’lardan merkezdeki 1. distirbution router’a gelir. Trafik buradan merkezdeki sunuculara gelir ya da internete çıkar ve gerekli işlemlerden sonra tekrar şubeye döner. Merkezdeki 1. distirbution router’da bir problem oluşur ise trafik merkezdeki 2. distirbution router üzerinden devam eder. Bu yapıda da 1000 adet şube olduğunu düşünecek olursak çok fazla konfigürasyon olacaktır. Bundan dolayı eigrp stub özelliği ile bu karışıklık azalabilecektir.
Aşağıda eigrp ile haberleşen örnek bir topolojide gösterildiği gibi; internet tarafında bir network’ün merkezdeki 1. distirbution router’a bağlı bir network ile 1 numaralı yoldan veri alışverişi yaptığını düşünelim. Merkezdeki 1. distirbution router ile internet arasındaki 1 numaralı yolda bir problem oluşursa ve 1. yol down olursa trafiğin yönü 2. yola kayacaktır. Çünkü internet tarafındaki network, eigrp’ye dahil olan tüm network’leri bildiği için, merkezdeki 1. distirbution router’a ulaşabileceği diğer yolu da biliyor. Fakat bu yolun kullanılmasının sonuçlarını bilemez. Bu durumda internet ile 1. distirbution router arasında olması gereken trafik remote router’lardan herhangi biri üzerinden devam edecektir. Bu da iç tarafta gereksiz trafik artışına neden olacağı için bant genişliği kullanımı artacaktır. Hatta şubeler ile merkez arasındaki trafiğe, internet ile 1. distirbution router arasındaki trafik de eklendiği için merkezdeki distirbution router’lar çalışamaz hale gelebilir yani down olabilir.
Bu durum, bağlantıların bant genişlikleri yeterli miktarda ise yedeklilik olarak değerlendirilebilir aksi durumda merkezin devre dışı kalmasına yol açabilecek bir problemdir. Bu problem ancak merkez ve şubelerde uygulanacak bir konfigürasyon ile çözülebilir. Genel olarak network’te bu tarz transit trafikler istenmez.
Bir sonraki makalemizde laboratuvarımızda eigrp stub konfigürasyonu için denemeler yapacağız.
